We brengen in november met de tweedejaars een bezoek aan het fort van Breendonk. Het bezoek wordt tijdens de lessen Nederlands gekaderd, de leerlingen lezen een jeugdboek over de Tweede Wereldoorlog en ze proberen de sfeer die ze in Breendonk ervaren, weer te geven.

Vaak worden we via allerlei media met oorlogsbeelden geconfronteerd, maar in het fort zelf voel je pas echt met al je zintuigen wat de oorlog hier betekend moet hebben. Getuigenissen van (over)grootouders of hun leeftijdsgenoten die het regime in het kamp trotseerden, blijven bij en mogen nooit vergeten worden. Hoe leerlingen hun ervaringen verwoorden in een gedicht, is soms heel treffend en aangrijpend.

Breendonk

muren

ooit gemaakt om mensen te beschermen tegen kou

nu kaal en kil en grijs om honger en lijden te verbergen

ramen

ooit gemaakt om zon door te laten

nu beschilderd om een hel te verbergen

pleinen

waar mensen mensen ontmoeten

nu met grauwe palen waar onmensen mensen doden

een hond bijt in je kuit

een vuist slaat in je buik

en angst, angst, overal angst

je ogen dof

met alleen de gloed

van een gloeiende folterstaaf