We brengen in november met de tweedejaars een bezoek aan het fort van Breendonk. Het bezoek wordt tijdens de lessen Nederlands gekaderd, de leerlingen lezen een jeugdboek over de Tweede Wereldoorlog en ze proberen de sfeer die ze in Breendonk ervaren, weer te geven.
Vaak worden we via allerlei media met oorlogsbeelden geconfronteerd, maar in het fort zelf voel je pas echt met al je zintuigen wat de oorlog hier betekend moet hebben. Getuigenissen van (over)grootouders of hun leeftijdsgenoten die het regime in het kamp trotseerden, blijven bij en mogen nooit vergeten worden. Hoe leerlingen hun ervaringen verwoorden in een gedicht, is soms heel treffend en aangrijpend.
Breendonk
muren
ooit gemaakt om mensen te beschermen tegen kou
nu kaal en kil en grijs om honger en lijden te verbergen
ramen
ooit gemaakt om zon door te laten
nu beschilderd om een hel te verbergen
pleinen
waar mensen mensen ontmoeten
nu met grauwe palen waar onmensen mensen doden
een hond bijt in je kuit
een vuist slaat in je buik
en angst, angst, overal angst
je ogen dof
met alleen de gloed
van een gloeiende folterstaaf