Jaarthema 2022 - 2023: DANK U VOOR ALLES!
‘Dank u voor alles’ is ons nieuwe jaarthema. Dank u? Voor ALLES?? Nadat onze zekerheden en gewoontes de voorbije jaren flink dooreengeschud zijn door onder meer de coronapandemie, de oorlog in Oekraïne en de daaruit voortkomende prijsstijgingen, kan deze slogan misschien wel wat verbazing wekken. Toch vinden we het, juist nu, in deze onzekere tijden, belangrijk om de nadruk te leggen op een dankbaarheid. Geen beter instrument om de realiteit op een andere manier te beleven, om te komen tot meer liefde voor het leven en voor elkaar, dan een dankbare blik.
Eerst en vooral willen wij als school, als leerkrachten en opvoeders, op een dankbare manier kijken naar die prachtige jonge mensen die ons worden toevertrouwd, ook doorheen moeilijkere momenten. Het is werkelijk een voorrecht om hen te mogen zien groeien en ontwikkelen, om een rol van betekenis te mogen spelen in deze periode die mee bepaalt wie zij als volwassenen zullen worden. Vanuit en door middel van onze dankbaarheid, willen wij hen de boodschap meegeven dat ze fundamenteel aanvaard en graag gezien zijn. Dit positieve zelfbeeld zal hen toelaten om doorheen alle moeilijkheden en tegenslagen telkens weer tot groei te komen en het leven te blijven ervaren als een waardevol geschenk. We hopen dat ze zo mogen uitgroeien tot dankbare volwassenen die anderen graag laten delen in de kansen die ze krijgen.
Zoals we allemaal al wel meermaals hebben mogen ervaren, zitten er aan al het moeilijke en lastige dat we meemaken, ook goede kanten. Jezelf leren kennen en je talenten ontdekken doe je niet enkel vanuit je successen, maar ook en misschien wel nog meer vanuit je mislukkingen. Een moeilijke ervaring blijkt naderhand vaak een belangrijke aanzet te zijn tot persoonlijke groei. Door in vertrouwen dankbaar te zijn voor iets wat op dit moment enkel maar lastig lijkt, proeven we als het ware nu al de zoete vruchten die we later zullen oogsten van deze stekelige boom. Meer nog, deze houding van dankbaarheid zal ervoor zorgen dat deze vruchten de kans krijgen om tot volle wasdom en rijping te komen. Zo vermijden we de uitputtende en vaak tevergeefse strijd om die stekelstruik met wortel en tak uit te roeien. Ja, de leerstof kan ook soms best taai en stekelig zijn. We willen onze leerlingen uitnodigen om in dankbaarheid reeds vooruit te lopen op de prachtige rozen die aan deze doornstruik zullen bloeien.
Uiteraard, en dat mogen we zeker niet vergeten, zijn er altijd ook veel mooie dingen om dankbaar voor te zijn. Dankbaar voor iets zijn, betekent dat je er ook meer aandacht aan geeft. En datgene waar je aandacht aan geeft, wordt op die manier groter. Daarom vinden we het erg belangrijk om ons, in navolging van Ignatius van Loyola, te oefenen in een dankbare blik. Het is pas als we de tijd nemen om dankbaar terug te blikken op datgene wat mooi was, wat ons vreugde bracht, dat we deze zaken ook echt uitgebreid kunnen proeven en bewust beleven. Als we er niet gericht ruimte voor maken, dreigen deze positieve ervaringen al snel verpletterd te worden in de constante stroom aan prikkels die de hele dag door op ons af komen.
Dankbaarheid heeft ten slotte vooral te maken met het besef hoe weinig er eigenlijk van onszelf komt, hoeveel in dit leven zomaar gegeven en zomaar gekregen is, pure genade. Dit nederige besef van onze eigen kleinheid, laat ons toe om met humor en relativeringsvermogen naar de gebreken van de ander te kijken. Op die manier komt er ruimte voor een mildere, meer barmhartige manier van omgaan met elkaar, van leerkrachten met leerlingen en van leerlingen met leerkrachten. En kunnen we op dit moment niet allemaal een beetje extra mildheid gebruiken?